Droga kleryka. Filozofia sztuki Stefana Kisielewskiego

    Książka stanowi próbę systematyzacji intelektualnych poglądów Kisielewskiego, ich uporządkowania i wyjaśnienia, w oparciu o analizę całości dorobku: felietonistyki, artykułów i rozpraw teoretycznych, krytyki, a także publicznej działalności społecznej i politycznej. Powyższe zostały skonfrontowane z praktyką artystyczną Kisielewskiego: prozatorską i muzyczną, wielkie znaczenie ma również analiza kontekstu politycznego, społecznego, ideowego. Książka relacjonuje tym samym całokształt zapatrywań Kisielewskiego na sprawy kultury i sztuki, jako w miarę spójną, choć ewoluującą filozofię sztuki. Jako główną oś, pomagającą uszeregować tak złożone panoptikum zagadnień i problemów omawianych tu różnych sfer działalności Kisielewskiego, przyjęto prządek chronologiczno-problemowy oraz kategorie klerkizmu i autonomii sztuki, będące heterogeniczne względem innych płaszczyzn, idei i koncepcji, a przez to umożliwiające uchronienie wywodu przed niebezpieczeństwem uproszczenia.

    Kisielewski powszechnie postrzegany jest przede wszystkim jako Kisiel: felietonista, kpiarz, Stańczyk, tymczasem u podstaw niniejszej książki leży teza stanowiąca o wielkiej powadze autora – humanisty, człowieka kultury, patrioty.